Until we meet again - Selma van der Bijl

Romy’s verhaal is intens. Vanaf haar zevende werd ze misbruikt, wat leidde tot diepe littekens. Ze raakte in behandeling toen ze twaalf was vanwege zelfbeschadiging. Op haar vijftiende volgde opname na een suïcidepoging. Jarenlang kreeg ze diagnoses, maar de echte trauma’s bleven onbesproken. Op haar 22e vroeg ze om euthanasie, een verzoek dat werd goedgekeurd. Romy wachtte op haar geplande dood in een hospice voor jongeren, maar toen dat moment kwam, sloeg de paniek toe. Wilde ze dit echt?

Selma van der Bijl volgt Romy in Until we meet again. Momenten van hoop en veerkracht wisselen af met angst en wanhoop. De tentoonstelling laat zien hoe deze jonge vrouw vecht voor haar leven, ondanks alles wat ze heeft meegemaakt. Het roept vragen op: Kan ze ooit nog helen? Is ze beter af door door te leven, of door te kiezen voor de dood?

Maatschappelijk relevant en confronterend
Nederland is een van de weinige landen waar euthanasie bij psychisch lijden mogelijk is. Toch blijft het onderwerp taboe, zowel in de samenleving als binnen de geestelijke gezondheidszorg. Romy’s verhaal is bijzonder, maar helaas niet uniek. De helft van de jongeren in Nederland kampt met mentale problemen, en zelfdoding is de meest voorkomende doodsoorzaak bij mensen onder de dertig. Until we meet again kiest geen kant in het debat over euthanasie, maar benadrukt het belang van openheid. Psychische problemen mogen niet onbesproken blijven, ook niet als het leidt tot moeilijke beslissingen. Romy voelde zich onbegrepen en schaamde zich voor haar trauma’s. Haar verhaal doorbreekt het zwijgen rond mentale gezondheid, en draagt bij aan een hard nodige openheid.

Selma van der Bijl (1979) vangt als documentairfotograaf het verhaal van de meest bewogen momenten van mensen. Voor het project ‘Geluk(t)’ fotografeerde ze vluchtelingen, die na vele beproevingen, uitdagingen en omzwervingen worden herenigd met hun familie. Met haar sociaal geëngageerde projecten zoals Geluk(t) en Meeting an Angel wil Van der Bijl voorbij de nummers, statistieken en oordelen. Ze won meerdere prijzen waaronder de Zilveren Camera, de Paul Peters Fotoprijs, Alfred Fried Photography Award en World Report Award (Festival of Ethical Photography). Van der Bijl geeft les aan de Fotoacademie in Amsterdam.

Deze tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds.